42.

czerwona
zapłakana sukienka Jesieni
ocieka letnimi łzami

łyse drzewa bez kory
obdarte z zieleni
straszą żółtymi zębami cieni

zielonkawe mdłe
słońce oszukuje światłem
a wiatr maluje oddechem

wypuszczona z rąk
spadam we mgłę.

pierdoły.